Ben çocuğumu huzur ile sokağa yollayaman anneyim
Ben bedenimi sürekli birilerine karşı saklamaya çalışan o genç kızım
Ben düşüncelerime saygı duyulmayıp intihara meyilli olan eşcinsel biriyim.
Ben akşam evime ekmek götüremeyecek düşüncesi ile ölen babayım
Ben dört duvarlar arasına sığınmış ailem olarak duvarlara sarıldığım o yetim çocuğum
Ben suçsuz yere işten atılan işçiyim
Ben insanların insan olamadığı şu dünyada yaşamaya değil, ölmeye gelmişim.
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Şiirinizi
beğeniyle okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta