Ben çocuğumu huzur ile sokağa yollayaman anneyim
Ben bedenimi sürekli birilerine karşı saklamaya çalışan o genç kızım
Ben düşüncelerime saygı duyulmayıp intihara meyilli olan eşcinsel biriyim.
Ben akşam evime ekmek götüremeyecek düşüncesi ile ölen babayım
Ben dört duvarlar arasına sığınmış ailem olarak duvarlara sarıldığım o yetim çocuğum
Ben suçsuz yere işten atılan işçiyim
Ben insanların insan olamadığı şu dünyada yaşamaya değil, ölmeye gelmişim.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Şiirinizi
beğeniyle okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta