Ben Bıraktım Hayatı Hayat Beni Yaşıyor

ben bıraktım hayatı artık
hayat beni yaşıyor
bir yerde duruyor insan, geçmişini özlüyor
dile gelmez, söylenemez sözler
anlaşılmaz bakışlar var artık hayatımda
ben susuyorum bazen onlar konuşuyor
yüzüme vurma durgunluğumu ne olur,
boşvermişliğimi sorgulama
bir yerinde dur hayatın ve düşün

merak etme nefes alıyorum yine
kalbimde atıyor, uyuyor ve yemek de yiyorum
ama ben hayatı değil hayat beni yaşıyor

durgunlaşma
ve gözlerin düşmesin bu satırlardan
biliyorum hiç özlemedin beni
ama unutmaya da çalışmadın
hissederdim yoksa düştüğümü kalbinden
tutunurdum güzel kirpiklerine
gözyaşına gebe olurdum
düşşeydim eğer avuçlarına

yaprağınım şimdi sonbaharda
sürüklenip kimbilir hangi su birikintisinde
hangi mazgalda son bulacağım
yılgınım şimdi,yorgunum
ama bir o kadarda geçmişinde kalanım şimdi
belki başkam bir şehirim senin için
belki yarenim,belki yürek yarınım
belki bir mektup zarfıyım gönderilmeye hazır,
belki bir şiirim yazılmamış
belki bir demet çiçeğim
bir otogarım
bir bankım bir parkta
bir kuşun kanadıyım belki senin için ne farkeder

anlamsızım senin için,boş bir isimim
hiç birşeyim, büyük bir sonum, boşluğunum
yüzü görülmeyesice,
sesi duyulmayasıca,
özlenmeyesiceyim
ben şimdi gözyaşına gebeyim

ama aldırma
yeşil yine gözlerim hayatın kahverengisine inat,
yine parlıyor şaçlarım gün ışığında,
yeterki sen kapama gözlerini benli rüyalarına,
hayat yaşanacak nasıl olsa
ha ben hayatı yaşamamışım ha hayat beni