Ben bilirim Şiiri - Oktay Çekal

Ben bilirim

Karanlık bir gecede, aydınlığı aramak,
Umutla beslenen, yürek ister bilir misin?
Yokluğun tangosunda, rüzgârla dans etmek,
Ama kolların bomboş ve kendinle bilir misin?
Yürümek, kaybolmak sokaklarda,
Tanımadığın insanların kalabalığında,
Özlemleri terk etmek, hatta unutmak,
Bezende yaşamamak, ölmek gibi,
Nefes alamamak, hayattan uzaklaşırcasına bilir misin?
Ben bilirim, hiç yaşamadım hayatı,
Hep demir parmaklıklar içinde, gök yüzene baktım.
Hapistim, ruhumda bedenimle,
Adımlarım cılız ve kaslarıma giren kramp, canımı acıtırken,
Unutulmuşluğun, kök salmış rehavetinde,
Nasıl yaşadığımı ben bilirim…
Karamsar bir kayıp içindeyim, arıyorum beni,
Acıların bam telinde, bir ezgi tutturmuş,
Hayatı bir enstrüman yapmış, çalıyorum kendimden,
Yok, olmak ne demek ben bilirim.

Oktay ÇEKAL
06.05.2011-19.15