Yılgın umutların başıbozuk sevdalarından kalma bu sarhoş adımlarla parlayan kırık ışık pırıltıları…
Kumsaldaki balık pullarından yansıyan çapraşık ışık karışıklıkları bedenimde izler bırakırcasına kopuşuyor…
Ben bende yalnızlığımda çoğalıyorum…
Umurumda değil kalabalıklar… Her kalabalık oluşumda parçalarım koptu bedenimden…
Her kalabalığım bir sevgide çoğaldı… Gün geldi, yalnız tek başa, tek kişi olarak su içer oldum…
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
