Ben ben olalı Şiiri - Hikmet Hasan Yılmaz

Gecemi kemiriyor gene sıkıntılar,
başladı yine midemdeki o arsız kramplar.
Sorma; düşünmekten açıldı hep bu saçlar,
ben ben olalı yetemedim.

Yorulduk iyice nefes almaktan,
her belaya burnumuzu batırmaktan,
insanlara dert olmaktan...
Ben ben olalı başka neye yaradım?

Hiç “güzel enler” bulmadı beni;
ne en sevilen, ne en kıymet gören, vesaireler...
Hep en önemsiz, hep en değersiz, hep kıymetsiz;
ben ben olalı güzel “en”leri tadamadım.

Fakat tatmak isterim biraz,
“en”lerin en güzelini isterim biraz,
dertlerin en azından isterim biraz...
Ben ben olalı alamadım muradımı.