Ben Bazen Şiiri - Murat Kaymak

Bazen öyle hatırlıyorum ki Allah’ı: toprak yarıl da al beni içine, diyorum.
Bazen de öyle unutuyorum ki yer yarılsa da içine girsem…

Bazen gidiyorum burnumun dikine cehenneme, adımlarım emin.
Bazen de cehennemin dibine gidiyorum, rüyalarım mühim.

Bazen geçiyorum üzülsem de kırılmışlıklardan, başka kırılmışlıklara.
Bazen seziyorum istemesem de yanıldığımı.
Bazen zırlıyorum gece üçte ümitsizliğe düşünce,
Bazen dönüp bakıyorum ardıma neyi kaybettiğimi hatırladığımda.
Bazen kapılıyorum esrimiş insanların af olunmaz günahlarına,
Bazen katılıyorum eskimiş insanların af olunmaz yanılgılarına,
Ve bazen susuyorum söylenecek bir şey kalmadığında.
Çünkü haykırması gerekenlerin ağzını bıçak açmıyor!
Öyleyse ne diye cenneti özlüyoruz?