Ben -bayram Yelen - Şiiri - Bayram Yelen

Elli Yedi yılı, Eylül'ün Bir'i
Gözünü dünyaya açtın dediler.
Çorum Sungurlu'da köyün Cevheri
Doğum yerin senin, seçtin dediler.

Köyden Sungurlu'ya göçü yükledik,
Başpınar'da ilkokulu hakladık.
Ortayı, liseyi şöyle yokladık.
Hadi mezun oldun, geçtin dediler.

İki yılda enstitüyü bitirdik.
''Eğitimci'' köşesine oturduk.
Bu arada askerlği götürdük.
On sekiz ay milis güçtün dediler.

Ana iki, kardeş sekizdir, sekiz.
Dördü erkek, diğer dördü ise kız.
İlk eşin çocuğu olaraktan biz;
Kiminin yanında 'hiçtin' dediler.

Yirmi artı yedi evlenme yaşım.
Çankırı İli'nden öğretmen eşim.
'Evet, evet, evet, evet' demişim.
Seksen dört yılında uçtun dediler.

İki kız, ik' erkek verdi yaradan.
Büyüdüler, büyüyorlar sıradan.
Emeklilik çıktı bana kuradan.
Ankara'ya mecbur göçtün dediler.

Hanım ile yollarımız ayrıldı
İyi - kötü hallerimiz ayrıldı
''Söylemezük '' dillerimiz ayrıldı
Korner, faul, aut, taçsın dediler.

Çocuk gitti Isparta’da üni’ye
‘’Baba gelecektin.’’ Dedi ‘’Hani ya ?’’
Dedim ‘’Bayram, Isparta’yı tanıya.’’
‘’Karpuz Çeşmesi’nden içtin’’ dediler.

Dokuz Nisan'da İki Bin Yirmi Üç,
Sedad oğlum bu dünyadan etti göç.
Allah rahmetini eksiltmesin hiç.
O gün epeyce bir göçtün dediler.

Şu an hayatımız devam ediyor.
Yağ az, bedelini fitil ödüyor.
Yeleni diyor ki; ömür gidiyor.
Azrail elinde baçsın dediler.