Ben Ardıç Ağacıyım Şiiri - Hüseyin Uysal

BEN ARDIÇ AĞACIYIM

Ben, Akdeniz’in kıyıcığında,
Deştiye büyüyen bir muz ağacı değilim ki;
Her yıl öleyim!

Ben Torosların yamaçlarında,
Arsız ve yabani büyümüş bir ardıç ağacıyım,
Elbet bir gün ölürüm,
Gövdem yıkılır, dallarım kurur,
Ama gölgemde karanfil ocakları…
Sırtımda karanfil kokan yayla çocukları,
Ve onların çıplak ayakları…

Çiğneyin çocuklar beni!
Gövdemi çiğneyin, mezarımı çiğneyin!
Suya yazılı umutlarımı,
Devasız yaralarımı, geçmeyen nasırlarımı çiğneyin!..

Ama yine de gövdemi soğuk yamaçlarda bırakmayın,
Deniz görsün odam!
Zaten kıble denize doğru..
Muz bahçelerini seyredeyim,
Ve onların yapraklarından Akdeniz’i…

Hüseyin UYSAL
06/05/2025 Bursa