Ben Şiiri - Şenay Yüksel

1952 yılının ilkbaharında
6mayıs hıdırellez gecesi
Dünyaya merhaba demiştim.
Annemin söylediğine göre
Çok kolay olmuş dünyaya gelişim.
Çok ağlamayan uslu güzel bir bebekmişim.
Ben 4-5yaşlarımda kendimi tanıdım
Uzun yıllar bir bir geçti
Hiç arkama bakmadım
Bazen talihsizlikler hep beni buldu,
Allah dünyayı bankada böyle sundu.
Hayatın düz yolları dururken
Yokuşlar bana kaldı.
Hep incitdim yıprandım
Acıdan içim yandı
Oysaydı ben temiz kalpli bir insanım
Fakat bu dünyada hiçse mutlu olmadım
Bekliyorum güzel günlerin gelmesini
Bu acıların birgün sona ermesini.
Bu hayata beni bağlayan
Bazı istisnalar,
Bırakın gitsin gittiği yere kadar.
Biliyorum pencereme bir gün güneş doğacak
Hem içimi ısıtın hem aydınlatacak.
Yaşamak budur işte hayallerde sınır olmaz
Bu dünya fani derler,kimseye kalmaz.