Çiçeğe konan arı gibiydim,
Yolumu yurdumu yitirmişem ben.
Dağların dipsiz yarı gibiydim,
Ömrüm çarkını çevirmişem ben.
Değirmen taşı gibi yılları ezdik.
Doğuyu,batıyı,güneyi gezdik.
Hayat biter imiş bunu bilmezdik,
Hay huy ile ömrü bitirmişem ben.
Hep bir savaş içinde geçti şu ömür.
İylikler yap derler ki iylikleri gör.
''Bir şeylere değdi mi? '' diye bana sor.
Sonumu çok erken getirmişem ben.
Bir lokma için savaştık durduk.
Ne güzel gün gördük ne huzur bulduk.
Don yemiş çiçek gibi solduk,kuruduk.
Anlamsız kaprislere satılmışam ben.
Hayata küsmedim sıkı sarıldım.
Bazen üzüldümse bazen darıldım.
Yeni ufuklara yelkenler açtım.
Taze umutlarla karılmışam ben.
Unutma sen Çetin hayat bu işte.
Bazen tırmanırsın bazen inişte.
Her şeyin hayırlısını dile en başta,
Gelecek bahara sarılmışam ben.
Mahmut Çetin Zorba
2008 Antakya
iletişim
[email protected]
Kayıt Tarihi : 2.7.2009 00:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!