Gökyüzüne baktıkça
Ettiğim dualar aklıma geliyor.
Seviyorum yalnızlığımı ben...
Ufka uzanan ellerimi,
Gökyüzünü dolduran yıldızları seviyorum.
Ben kendimi seviyorum bir anlamda.
Çünkü ben
Evet sadece ben benimleyim.
Beni anlıyor, benimle oluyorum her an.
Onları attım ben varım şimdi!
(18.08.98)
Kayıt Tarihi : 16.4.2003 22:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!