Ben... Şiiri - Hakan Bostancı

mesela çiğköfteyi kimyonlu severim
rakıyı buzlu, yanında portakal suyuyla
mesela hayatı tuzlu severim
tuzlu, gözlerimden akan yaşlarla
sevdim mi tam severim mesela
bırakmam hiç...
meğer ki değsin
yolu yollu olmasın!

Mesela çaya bayılırım
demli, yar elinden
içinden gelen...
neyim varsa paylaşırım mesela
acımam paraya, pula, sevdaya
savururum...
yeter ki
yalanı kalbime sıkmasın!

sonra mesela güvenirim insanlara
inanırım her dediklerine
bir bakışa bir gülüşe
-kurban olurum sana- diyene
hemen inanırım...
huyum kurusun...
yeter ki
canımı yakmasın!

severim...
ağacı, böceği, kuşu, seni!
bir de rakıyı bak...
hele sen de olsan yanında
değme keyfime
yeter ki
kimsesiz bırakmasın!

her gidene üzülmem mesela
daldan kopan meyva gibi
artık alacağı kalmayınca
kopup düşen.
mesela, bana hep sevgi ver isterim
dibimi aşkla sula mesela
köklerim doysun sevgiye
gün gelir, sana yeşillenir dallarım
meğer ki değsin
yeter ki
yolu yollu olmasın!