Önceleri siyah bir inciydi avucumda sımsıkı tuttuğum
başı dönmüş hayaller vardı bir karış ötemde
ben hep kendime dönmek isterdim benliğimden uzaklaşarak
ama inci yapışırdı avucuma bırakmazdı beni
kendini benimle paylaşarak
sonra bir kara aydınlık sardı her yanımı
avucuma inci yerine zeytin çekirdeği gelip oturmuştu
tanıdık rüzgârlar yaladı yüzümü yabancı yağmurdan önce
hüzün avcumdaydı rengi yine siyahtı....
Kayıt Tarihi : 28.10.2010 00:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)