...ben... Şiiri - Silezya Şiirleri

Durgunum bu aralar.
Kafam karma karışık…
Hayalden öteye gidemiyorum.
Çıkmaz bir sokaktayım.
İçimde fırtınalar kopuyor.
Ulaşılmak istemiyorum.
Kendimle baş başa…
Ama kendime de ağırım bu günlerde.
Yorgun ve kırgınım.

Kimseye anlatamadığım bir sessizlik var içimde.
Bağırmak istesem de sesim çıkmaz,
Duyan da olmaz zaten…
Çünkü kendimden başka kimseyi bırakmadım etrafımda.
Şimdi yük oldum bedenime.

Dört duvara sinmiş yalnızlığın kokusuyla,
Karanlığı aydınlatan mum ışığında…
Sadece gölgem konuşuyor bana.
Ve ben, sustukça o da uzaklaşıyor benden.
Bir ben kalıyorum…
Bir de hiç çıkmayan iç sesim.

SİLEZYA