ben kendi
fikirlerimi içtim
zehirlendi dünya
kalmanın
anlamı
kalmadı
buralarda
uykumu
kaçırmamalıyım
ben
kendi
içimi dağıttım
içliliğimi
içe içe
sonra içe
sonra hiçe...
ben
ağıt
yakmadım
kafiyeye redife
gazel okumadım
harice
iftiraya uğradı
çiçeklerim
iyi niyetim
adam çıkarmadı
medeniyet
kelebek
katillerinin
liyakatsiz
salyalarına
muhtaç mi?
Değil!
Arsızlar
şairleri
esir alamaz
demek ki
değilmiş
sandıklarımız
bomboş
hayalmiş
alın
sizin olsun
ufuksuz
karanlığınızda
birbirinize çarpsın
çapsızlığınız...
gözlerinizin içine
baka baka
boşluğa
alışsın
ayaklarınız
ben daha
iyiyim
hala
küfredebiliyor
ve
şarkı
dinleyebiliyorum
çocuklarına
sıfatını
satıyor
sıfatsızlar
ah be
yavru
nasıl bir yüktür
yüklendiğin
senin
ben
hala
kendim gibi
kalabiliyorum
biliyorum
meydan okuyorum
şiir okuyabildiğim gibi...
Kayıt Tarihi : 4.12.2019 18:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!