Bello Nihat Karaaslan Şiirleri - Şair Be ...

Ne kadarda çok üzdün oysa beni… Ha..bugün gelmişsin! Ha...yarın.! Ne fark eder ki? .. Ben senin yokluğunu, Bir gün olsun, hissetmedim ki.. Sen Varlığınla huzursuz edenim din … Şimdi ise … Yokluğunla acılar çektirenim… Nihat. 2011 aralık

İzin almadım ’ki! Gözleri ne baktıkça ısınmaya…
Oysa her sabah adının ilk harfini sakladım avuçlarımda.
Şimdi benliğim çelimsiz bir sokak kedisi
Sisler çıkmazın da kol kola girmiş beni bekleyen it sesleri.
Korkmuyorum ne de üşüyorum artık
Söndür, söndür lütfen, gereği yok baktıkça ısındığım gözlerinde ki ateşe…

Hatırlamak beklemeyi getiriyor arkasından... Gitmimişsin gittiğini bilirsin... Gözlerini alıp gittin oysa... Ama bekledim. Sesleneceksin diye bekledim.. Beklemek acı getiriyor... Hele birde boşu boşuna beklediğini bile bile bekledin mi... Acı derinden vuruyor yüreğimi.. insan mutluyken her şeyi herkesi sever ya da sevdiğini sanır. Mutluyken sınanması mümkün değilmiş sevginin ölçülmesi... Sen gittikten sonra öğrendim... Asıl mutsuzken, asıl yanında yokken asıl bırakıp, gözlerini de alıp gitmişken anladım ne kadar çok seni sevdiğimi. ve şimdi yokluğunun acısı eşittir,sevgimin ölçüsü...