Bellerler Şiiri - Özcan Kurt

Hevesler köşe bucak, sandı ki kurtulacak,
Vazgeçtim yıktım bak, kurşuna dizdim tak tak,
Gönlüm kerbela yeri, mezarlar ocak ocak,
Nefes alır veririm, beni yaşar bellerler..

Ayrıldık yardan aşktan, durdu zaman durdu an,
Felek su kattı aşa, gül kokusuz bal yavan,
Yel vurdu esti boran, gör ki, baharda hazan,
Gitti gözümün feri, beni bakar bellerler..

Özvecan'ım yoruldum, böylece kaldım naçar,
Sel vurdu, yıkık bendim, dalga boyumu aşar,
Bir insan gömülürde, nasıl ölmeden yaşar?
Kırıldı kol kanadım, beni uçar bellerler..