Bellemiş Şiiri - Birkan Demirci

Derdini aklında beze bürümüş,
Bebeğin beşiğini mezar bellemiş,
Yozgat’tan Ankara’ya göçü döşemiş,
Bir göz odayı evi bellemiş.

Sobanın dumanı umut bellemiş,
Duvarda bir resmi bebek zannetmiş,
Elinde nasır, dilinde keder,
Bir lokma ekmeği bayram bellemiş.

Gözünde yorgunluk, gönlünde hasret,
Her nefes bir dua, her dua gayret.
bir bebeği olsaydı, derdi nihayet,
Bir avuç toprağı vatan bellemiş.

kimse bilmez, o suskun hâlinde,
Bir dağ yatar, yorgun kalbinde.
Dertle yoğrulmuş, sabır ilinde,
Kederi dost, hüznü sırdaş bellemiş