Belkız Günaydın Şiirleri - Şair Belkız G ...

Hayal dünyasının, sınırı olmaz
Hayal sahnesinde,mantık aranmaz
Bu sahnede perde, asla kapanmaz
Bu alemde kimse,kimsesiz kalmaz
Hayaller kurarsın küçücük resme
Şiirler yazarsın duyduğun sese

Bu gördüğüm, sanki düştü
Sayılı gün, çabuk geçti
Yüreğime, hasret düştü
Kızım yurda, uçtu gitti.

Kısa rüzgar, gibi esen

Deniz sessiz ve durgun, uykuya dalmış sanki
Dalda kuşlar da sessiz, yurtsuz, yuvasız belki

Essene deli rüzgar, dağılsın bu karanlık
Yazın ıssızlığı da, derdime ortak artık

Acımasız bu dünya, demekten hiç bıkmadık Acımasız olan biz,tüketirken dünyayı Gelecek kuşakları, kafamıza takmadık Asla koruyamadık, doğayı ve deryayı Su, hava, toprak ve ses, radyasyon kirliliği Kirlenen doğayla bak, kayboluyor hep yeşil Bozuldu insanlığın, sağlığı ve dirliği Düşüncesiz değildi, geçmişte hiç bu nesil Yaş kesen baş keser der, severdik ağaçları Uyurdu gölgesinde hep yorgun yolcuları Doyurur ve korurdu, kendine muhtaçları Dallarına konardı, barışın öncüleri Kesiyor ağaçları, yakıyor ormanları Parsel parsel topraklar, doyurmuyor açları Düşünmez insanlığı, bu doğa düşmanları Umrunda değil yarın, kazanmak amaçları Hiroşimadan beri, dilimizde bir ezgi Şeker bile yiyemez, atomdan yanan çocuk Büyük güçler katletti, değildi elbet yazgı Açmadı oralarda, yıllarca bir tomurcuk Günümüzde hiç bir şey, değişemedi henüz Kimyasal, biyolojik, silahlar alıyorlar Kendilerini onlar, sanıyorlar ölümsüz Neydi ecel unuttuk, savaşta ölüyorlar Nükleer silahlarla, radyasyonu yayarlar Kanserse büyüyerek, insanlığı saracak Bütün bu silahlarla, canlılara kıyarlar Acil önlem almazsak, insanlık yok olacak Dünyayı öldürürken, kendimiz ölüyoruz Dünya değil belki de, gidiyoruz sona biz Miras değildir bize, atiden çalıyoruz Hırsımıza yetmeyen, dünyamız kaldı aciz

Başlar, doğumda hikayesi valizin
Elimizden,hiç düşmeden devam ederiz

Yıllar boyu devam eder okulda
İşte, tatilde hayat boyu biteviye

Aklımda bir resim var, unutmadığım asla İzlerdim hayranlıkla, tablo yaparken seni Benim için o anda, Van gogh’tun sen mesela Sendin aşkın kendisi ve aşkın yönetmeni Maviydi aşkın rengi, kan kırmızıydı busen Tuvale aktarırken, ne kadar mutluydun sen Para pul önemli mi, böylesine seversen İsterdim ömür boyu, bana eşlik etmeni Kavuşmuştuk sonunda, unuttuk kederleri Beni sevdiğin kadar, sevmiştin bu yerleri Güvenmiştim sana ben, bozmuştum ezberleri Gönül isterdi yine, bu aşkı resmetmeni Senin kadınındım ben, pazarda köle değil Artık emrediyordun, boynunu kır ve eğil Bilseydim sonumuzu,olmazdım sana mayil Gönül gözü olanın, olmaz ki eğitmeni Van gogh gibi çıldırdın, değiştin sen aniden Sevdiğini acıtan,sen miydin bu sahiden Nasıl severdim seni, aşkla, şevkle yeniden Sahneye fırlamıştı, bizim aşkın şovmeni Yürümemi istedin, senin ayak izinden Kirlenmek istemedim, yollarının tozundan Kaç yürek yetim kaldı, bu aşkın enkazından Yarım kalan tablonun,yoktu bir düzeltmeni

Bekliyorum ümitle, telefonum elimde

Hayatımı bağladım, telefonun ziline

Bildiğim tüm dualar, toplanıyor dilime

Yıldızlara bakmayan
İnsan olur mu?
Yıldızlardan fal tutmayan
Aşık olur mu?
Yıldızlar olmasa
Yaşam olur mu?

Hayal dünyasında, kalpler kırılmaz
Ayrılık yoktur, gönül darılmaz

Bu alemde kimse,kimsesiz kalmaz
Üzülme sen sakın, hayaller ölmez

İsmini sayıkladım rüyamda bütün gece

Aşkımız oldu bizim çözülmeyen bilmece

Ya uzun ya kısadır bazen hayat boyudur