Belkilerin Şiiri - Kenan Gezici

Herkesin uzağı rehindi, uzandı gurbetime.
Başkasının sesi, uzağımdan yakınıma geldi.
Başkasının sesiyle devam etmek varmış.
Biriyim, alnına özenle çizildiğini sanmış.
Dört mevsim bir arada ödü koparmış.
Kuyunun yakınında Yusuf’a seslenmiş.
Ben sizin kardeşiniz değil miyim peki.
Sessizce diyerek haykırmasını bekledim.
Herkesin bir uzağı var ben bilirim.
Kapattım kendimi düş görmüyorum.
Değişenler değiştin diyor.
İnandım, bazıları gelip geçiyor öğrendim.
Ve sözcükleri sevdim ışıksız olanları.
Kimsenin bilmediği kış uykusundakileri.
Değiştim bensizlik döküldüğü gün bakışında.
Yağmur bizi bıraktığı tenhada.
Aynı dünyadayız ama.
Bir gün var bir gün yokuz.

Kenan Gezici 01/07/2025