Belki de Şiiri - Murat Ay

Ve son kez güzellik diyerek başlamak istiyorum satırlarıma.
Olsun be buda üçüncü hatam olsun...

Başlarken yüzünde bir gülümseme idi amacım.
Bir adım kalmalıydı belkide.
Hİsar da bir çay tadında....

Oysa yaraların vardı senin;
Taze kapanmamış acısı geçmemiş.
Canımı acıtman umrumda bile değil
Derler ya biz bu saatten sonra kir tutmayız.
Ben çok keyif aldım senin bana yazdığın her cümleden
Kelimeden hatta harften.
Yazdıklarını sevdim,sözlerini sevdim
Sana özenmeyi sevdim....
Ama gördüm ki kendi canını da acıtmaya başladın.
Konuşsan bir dert konuşmasan bir dert.
Nedir benim bundan cektiğim kıvamına geldin sanki :))
Bu amacıma çok ters.
Ben sen gül istedim mutlu ol istedim.
Mutsuzluk verdiğim yerde yada mutsuzluk verdiğimi hissettiğim yerde duramam da.
Belki de yanlış zaman sadece
Beldi de belki de....

Ben belki de şiir yazmak istedim sana “içinde benzetmeler olan”.
Güneşe güne bahara sevdalı benzetmeler.
Git gide geceye benzemeye başladık oysa.
Etraf aydınlık ama güneşi göremiyorum sanki..
Batacakmı doğacakmı...

Herkez gibi bende geçtim sevdalardan yaralı yarasız.
Belkide bir mucize beklemeli
Yada anlamalı bir mucizeyi
Varlığım işkence olmasın diye sana:
Ve şimdi sanki ben sussam daha iyi olacakmışsın gibi sen.

Ve susmaya karar verdim bir güneş varsa onu görene kadar.