Dolanıyorum yine
Gecenin karanlıgında kendimle
Ruhumun sakin kıyılarında sessiz kimsesiz gezinmeye
Yürüdükce yalın ayak cakıllar takılıyor ayaklarıma
Canım acıyor umud deyip yürüdükce
Ne dogacak gün görüyorum uzaklarda
Nede dogmasına sabredecek gönül
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
