Belki De Bir Mutluluktur Yaşlılık

Perde arkasından bakarken yıllara
Nereden bilinecek
Ak düştüğü saçlara.
Gençlik, güzellik derken
Kapılır insan sel gibi akan suya.
Sonra yığılır,
Kalır bir köşede
Deniz kıyısındaki deltalar gibi.
Acı çöker, yalnızlık çöker
Hayatın son anına.
Aynalar küskün,
Şarkılar küskün…
Yalnızca bir dost kalmış
Gençliğinden armağan hatıralar.
Bu bekleyiş,
Korkulu rüyalardaki tabutlar,
Ölüm misali suratlar…
Teselli tablosu oluşturur belki de
Bir çocuktan kucaklayışlar.
Yine bilinmez kıymeti yaşlılığın da
Gençlikte olduğu gibi.
Çünkü aldatmıştır seni de
Yüzündeki birkaç çizgi.
Göremezsin ki düşüncelerden
Önündeki mutlu bir gerçeği.