Belki bir yolculuk hikayesi hepimizinki

Belki bir yolculuk hikayesi hepimizinki.
Kimimiz bavulunu toplayıp bilinmeze yürüdü,
Kimimiz içimizdeki karmaşadan başka bir yere varamadı.
Ama yürüdük.
Adımlarımız bazen geri gitti, bazen savruldu rüzgârla.
Yol bazen sessizdi, bazen kalabalık.
Ve çoğu zaman nereye gittiğimizi biz de bilmiyorduk.
Bir tren istasyonunda bekledik bazen,
Gelmeyen bir treni, ya da gitmek istemediğimiz bir yönü.
Bir sabah uyanıp her şeyi geride bırakmaya karar verdik;
Ama sonra bir mesaj, bir hatıra, bir koku…
Bizi olduğumuz yere mıhladı.
Yine de devam ettik.
Çünkü yol gitmek içindir, kalmak değil.
Çünkü insan, bazen sadece yürüyerek kendine yaklaşır.
Ve belki de mesele, varmak değil…
Kendini yolda unutmamaktır.....

Mercan Demir
1.9.25