Belki Bir Gün Şiiri - Hülya Bayram

Hep karanlığın sessiz çığlıkları arasında
Kayboldu sesim,
Ne sana anlatabildim kendimi
Ne de kendime seni.
Sadece gece
Anladı beni
Ve içimdeki seni,
Ve ben sadece geceye anlatabildim
İçimdeki hasreti..

Bir ateş yaktın yüreğimde
Ve sora ardına bakmadan gittin,
Ateş söndü zamanla ama,
Ben halen aynı yerdeyim.
Şimdi yanık enkazlar var üzerimde
Bense sadece beklemekteyim
Belki bir gün gelirsin diye.
Biliyorum
Çabam nafile
Giden dönmez geriye
Ama yürek işte
Onu tek anlayan geceye bile
Rest çekmekte.
‘BELKİ BİR GÜN’
Diye diye beklemekte..