Belki bir gün Şiiri - Mikdat Bal

Belki bir gün
Bu günü hatırlasın
Belki ağlar, belki gülersin
O zaman, ben çok ama çok
Geride kalmış olacağım
Bir hayal, bir hatıra
Bir düş olabilirim
Bir göz yaşı, bir gölge
Bir varmış
Bir yokmuş
Bir acı hatıra da olabilirim

Belki bu gün böyle geçecek
Belki bu günün farkına da varamayacaksın
İşte güneş batmak üzere
Şu uzanan gölgelerimiz de
Güneşin batışıyla yok olacak
Ya sonrası?
Sonra mı?
İşte sonrası
Bir daha bu gün ebedi
Geri gelmeyecek
Ama iyisiyle kötüsüyle
Hep aklında kalacak

Keşkelerin, eyvahların arasında
Bir şeyler hatırlamaya çalışacaksın
Belki de bir tebessmüle
Iyi ettim. hassettim diyeceksin
Belki de hepten gülmeye çalışacaksın
Ama. ama sana garanti veriyorum
Hiç biri seni mutlu etmeyecek
Gönlünü kandıramıyacaksın

İşte, işte ben de güneşin gittiği tarafa gidiyorum
Güneşin batışını seyrediyorum
Güneşin batışını bekliyorum
Ayın ve yıldızların doğuşunu sen bekle
Şu batan güneş battığı andan sonra
Ben de senin dünyandan çıkıyorum
İşte biletim
İşte el çantam
Işte ben
Ve işte sen
Hoşça kal demeye geldim
Böyle olmasını ne sen istedin
Ne de ben diledim?

Senden Ayrılmak zor olsa da
Buna mecburum.
Kader bu,
Affet, affet ne olur affet
Hiç olmazsa vedamız
Bekamız olsun
Kavuşmak nidamız olsun
Bir tatlı sedamız olsun
Bari bir fedamız olsun
Zor da olsa zor da olsa dayanacağım
Ne çekilmez keder bu
Ben artık uçmalıyım
Gurbet ele göçmeliyim
Vakti gelmiş gitmeliyim
Artık uçmalıyım
Gurbet ele göçmeliyim
Göçmen kuş gibi