Belki bir gün Şiiri - Serdar Yusuf

Belki Bir Gün

Sabah uyandım,
Odama dolan ışık seni anıyor,
Bir çiçek kokusu tütüyor yanı başımda,
Saçların rüzgâr gibi dokunuyor düşlerin rüzgârına.

Masamda şiir ve hüzün,
Taze reyhan dalında sallanan yapraklar,
Kalbim titriyor, seni beklerken,
Sana yanarken, her nefeste.

Camdan süzülen ışık
Öpüyor gölgemi,
Sonbaharın kahkahası hâlâ köşelerde yankılanıyor.

Kahvemin dumanında adın kayboluyor,
Serin bir romanın sayfalarına hapsolmuş duygular gibi,
Her yaprakta sen varsın,
Her nefeste seni hissediyorum.

Odada sessizlik nefesinle doluyor,
Kitap sayfaları ve kahve dumanı adını fısıldıyor,
Gözlerim kapalı,
Ama kalbim görüyor her titreyeni.

Gerçek ve hayal birbirine karışıyor,
Sen varsın,
Dünya bile nefesini tutuyor.

Ve ben hâlâ bekliyorum,
Ellerimde senin ışığın,
Kalbimde sakladığım ateşle yanıyor her an,
Sana, sadece sana…