Beni sevmene izin veremem.
Kalbim bir kere saparsa güzergahına,
Yitiririm benliğimi,
Sessizce çığlıklar atarım uçurumunda.
Vebali büyüktür aşkların,
Bana tövbemi bozdurma
Ben geceleri türkülerle ağıtlar yakar,
Bütün şiirleri kendime adarım.
Sonra,içimde intiharlar biriktiririm.
Bilmem ki kaç kere ölüp ölüp dirilirim.
Ne olur öyle üzgün,öyle dargın bakma,
Kaybolmuşum ezbere bildiğim yollarda.
Tutkularım kalem kırmış mantığıma,
Çıkmaz sokaklara sapmışım.
Bir ufak rakıya tav olmuş
Hayallerim,
Cemal Safinin
Hasret türküleri, Çalınırken kulağıma,
Dilim ağıt yakmadan gel isterim.
Ozan Vururken tellere son sözleri,
Sazını duvara asmadan, yetiş isterim.
Derdime çaresin,yaşama sevinci,
Tıpkı Sazın üstündeki tel gibi,
Gelsen,
öyle bir severim ki..
Denizler durgunlaşır,
Ağaçlar selama durur saygısından.
Toprak bereketini salar
Coşkusundan...
Sana Mecnunun tükenmişliği ile geldim.
Bir yudum su için,
Muhtacım Ferhadın cesaretine.
Tenim ateşten gömlek.
Gölgeni istiyorum,
Örtmüyosun üstüme...
Zeka diyorum dostum,
Başa bela…
Bu sokak lambasının altında oturuyorsak benim sayemde.
Yoksa zaman mı geçer, her gece evde.
Ben kurtardım ben!..
Tüm şehri karanlıktan.
Ben bu hikayeyi biliyorum.
İnan ki biliyorum.
Bir labirentin ortasında,
çıkışı arar gibi çaresiz...
Fırtınaya yenik düşmüş
bir kentten kaçar gibi,
Herşey kolay olacaktı aslında.
Bir iki kelam edecektik.
El ele tutuşup,
Çıplak ayakla çimlere basacaktık.
Sitem etmeyecektik hiç birbirimize.
Oyunbozanlık yapmayacaktık.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!