Belen'de Aşkın Yeli Şiiri - Hüseyin Turhal

Yüksek Belen dağına bir aşk saldım,
Rüzgâr estiğinde ismini çaldım.
Gönül verdim yâre, bilmem ne buldum,
Yüreğimde yanan köz olur durur.

O dağın ardında kaldı sevdiğim,
Gözüm görmez oldu, ne de bildiğim.
Hasretle eriyor, canım dediğim,
Gözümden dökülen yaş olur durur.

Belen'in yolları, dolambaç meyil,
Her adımda artar o deli meyil.
Aşılmaz bir sevda, ne yapsın bu dil,
Dilimde dolaşan söz olur durur.

Ne zaman kavuşur bu deli başım,
Tükenmez bir derttir bu gözümün yaşı.
Aşkından yanarım, dönmesin kışım,
Gönlümde çözülmez buz olur durur.

Aşık TURHAL der ki: Ey karlı Belen,
Sensin bu sevdayı içime salan.
Uzakta yârim, kalmadı gelen,
Aşkın içimde bir hız olur durur.