Bela Yalnızlığım Şiiri - Ahmet Ağır

Şimdi avareyim senin yokluğunda,
Seni düşünüyorum her zamankinden beter.
Kahır dolu gecelerde yine sen varsın,
Bu uykusuz akıl almaz yalnızlığımda.

Bir çığlık oluyorum gecenin sessizliğinde,
Yokluğun ölüme sürüklüyor beni.
Her gece üzerime yıkılıyor dört duvar,
Hicran dolu bu viran yalnızlığımda.

Sonunda hep ben yok oluyorum,
Sensizlikte bir parça kopuyor içimden.
Gecelerim hep böyle geçiyor,
Tattırdığın bu acı yalnızlığımda.

Yalnızlığın derinden sızısını yaşıyorum,
Acıların en güzelini sen tattırdın bana.
Anlamı mümkün olmayan bir boşluktayım,
Sensizliğin böylesini yaşarım, bela yalnızlığımda.