Bekleyen Şiiri - Erkan Bozkurt

Asi kimliklere büründüm belli belirsiz
Tükendim sanki her adımda
Uykularım uykusuzluğun tuzağında
Gelemem, beni bekleyen var uzaklarda.

Kalkmaz başım, uzanamam camlara
Düştüğüm rüya, uçsuz bucaksız bir sahra
Ayaz soğuğu içimde yangın var ruhumda
Korkarım, beni bekleyen var dışarda.

Benliğimi döver durur bu balyoz
Çıkamam, bir nefeslik olsa da yollara
Gölgeler karşımdaki korkulu bela
Gidemem, beni bekleyen var dışarda.

Işıklar, kararan geceler gibi karanlık
Bakınca kendime, korkarım halimden
Hiç görünmüyor sanki kefenli yalnızlık
Bakamam, beni bekleyen var dışarda.

Ebed bilinmez, ecel tacımızdır
Bir aydınlık isterim, Nurundan.
Hilkatine dönerse bütün canlar
Aşarım yolları durmam, beni bekleyen var.