Beklerken Şiiri - Abdullah Delibaş

Düşündüm geçmiş günleri;
Geleceği beklerken.
Yaslandım yalnızlığıma;
Aydınığı beklerken.
Bu bekleyiş ki sonsuz.
ve Sonsuz olduğu kadar umutsuz.
Günler geçiyor;
Yeni günü beklerken.
Son bulur mu bu bekleyiş?
Beklerken sabredemeyiş.
Duymaz olmuş kulaklarım.
Sessizliği beklerken.
Duyar mıyım yeniden?
Ansızın ve aniden.
Peki duyulur mu çığlıklarım?
Sessiz ağlayışlarım.
Son bulur mu kara kış?
Ben yazları beklerken.
İstemem,gelmesin yazlar.
Dostum olmuş ayazlar.
Peki neden gelmez bahar.
Neden yeşermez tarlalar?
Gözlerim görmez olmuş;
Ben baharı beklerken.
Çağlar mı yeniden nehirler?
Döner mi uzağa gidenler?
Savrulur mu rüzgarda küller?
Dİner mi sessizlik?
Biter mi çaresizlik?
Umutları beklerken.
Bitsin bu feryat,bu figan.
Dursun hep yerinde duran.
Peki kimdir bu ağlayan.
Ben gülmeyi beklerken.
Bitmez bu bekleyiş.
Yanarken ki sönmeyiş.
Ağlarken ki gülmeyiş.
Gelen hala gitmemiş.
Ben gitmeyi beklerken.