İşte kalkıyor gardan tren
Dumanı buram buram özlem ve kavuşma,
İki ayrı duygu aynı dumanda.
Bir sirenlik bakışı kalıyor insanın
Bir el sallamalık inançı,
Şehir bilmiyor.
Hatta bilet satan adam bile
Ve gazeteci çocuk
Ekmek kavgası üstün geliyor hüzünden
Hüzne bile izni yok açlığın
Dönüyor dünya
Akıyor nehirler
Güneş doğuyor
Ay batıyor
Kızıl dağlar,
bir kovalamacadır koşturuyor oradan oraya.
Yalnız içindekiler,
Bekleyenler ve gönderenler anlam veriyor trene
Ayırmıyor gözünü saatten
Bakmıyor bir diğeri
Berikinin saati yok!
Kayıt Tarihi : 11.12.2020 02:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!