Ablam anlatıyor ne yazık ben hatırlamıyorum
Öyle ya;
Bal yemeyen tadını ne bilsin.
Sende benim için o bal tadında...
Kömür karası gözlerin varmış,her teli sırmaymış saçlarının.
Sen gülünce, pembeye boyanırmış tüm dünya.
Çatınca kaşlarını, yıkılırmış küçük dağlar bir bir.
Mor güller kokarmış bağrında;
Balam diye severmişsin beni.
Daha otuz yedinde neden sözleştin azraille?
Neden bıraktın bir başımıza?
Bilmez miydin ki hayatın her anında ensemizde olmalıydı nefesin.
Oysa ki içinde sen olan birkaç anıyaydı hevesim
Özlediğimde ve kapattığımda gözlerimi,
gülen gözlerin olsun isterdim gözlerimde.
Hayal meyal de olsa birkaç anı, çok şey değildi ki istediğim!
Herkes gibi ben de seni anlatmak isterdim.
Dün Ayşegül alışverişe çıkmış annesiyle,
Derya’ya kek yapmayı öğretmiş annesi,
Hülya, arkadaş gibiymiş; her sorununu anlatırmış annesine
Babası Banu’ya kızınca, annesi yatıştırırmış ortalığı
Başak’ın çeyizine salon takımı örüyormuş annesi
Öyle gücüme gidiyor ki onlar annelerini anlattığında
Benim anlatacak hiçbir şeyim yok.
Bazen, annemi anlatsana, demek istiyorum babama.
Dilimin ucuna geliyor;
O da üzülmesin, üzüldüğümü bilmesin,diye söyleyemiyorum.
Hiçbir şeyini bilmediğim bir anne çiziyorum hayalime
Onunla dertleşiyorum bazen de
Ne garip değil mi hiç tanımadığın bilmediğin bir insanı bu kadar çok
Sevmek; özlemek?
Hiç tanımadığın, bilmediğin bir insan için sürekli gözyaşı dökmek
Ama hissediyorum, sanki, nefesin bende
Sol göğsümde çırpınıp duran kuş sensin ve gözümden akan yaş…
Saçlarım sana benziyormuş, abim söylüyor
İşte bu yüzden hiç kestirmiyorum…
Ne zaman daralsa ruhum, kimseye söylemeden yanında alıyorum soluğu
Bak yine toprağına taşlar karışmış, yine tutmamış diktiğim fidan
Sararan otları seçerken sanki saçlarını okşuyorum, burnum sızlıyor
Görüyorsun beni, diye mezarında hiç ağlamıyorum, tutuyorum hep kendimi
Ama yastığıma koyduğumda başımı, dayanamıyorum, yastığımı ıslatıyor gözyaşlarım.
Her gece yalvarıyorum “Allah’ım bu gece gönder onu rüyama “diye
Ve her sabah canım sıkkın uyanıyorum,
Görüyorsun ya; rüyamda bile seni görmeyi beceremiyorum.
Biliyor musun çok korkuyorum?
Bir oğlum var,
Şimdi öksüz kaldığım yaşta.
Oğlumla aynı kaderi paylaşmaktan korkuyorum
Bu yüzden onunla bir sürü resim çektiriyorum,
sesimi kaydediyorum kasetlere
Bir anı kalsın istiyorum benden.
Can atarken sana kavuşmak için,
Onu düşününce içim burkuluyor, canım acıyor.
Bu kez de onun için boğuluyorum gözyaşlarımda.
Bu gecede her gece olduğu gibi yine Allah’a yalvararak uyuyacağım
Sen gelmesen de bir umut iste,bu gecede bekleyeceğim!
Ve biliyorum ki;
Yüreğimdeki bu hasret,
Ya sonunda seni rüyama getirecek
Ya da öksüz koyup yavrumu,
Beni sana götürecek
Kayıt Tarihi : 2.3.2007 09:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sevgili kardeşim, insan gözünün dünyada görebildiği tek melek ANNEdir. ''Anne'' konulu şiir yarışmasına gösterdiğiniz ilgi ve sevgili annelerimize şiir armağan ettiğiniz için teşekkürlerimi sunuyorum, lütfen kabul buyurunuz.
Konu kutsal olduğu için Annelere şiir yazarken duygu fırtınasına yakalanmamak elbette mümkün değildir. Bu yoğun his tufanı içinde sayısız şiirler yazıldı ve dünya durdukça yazılmaya devam edecektir. Ancak hepimizin ortak bir görüş etrafında bütünleştiren bir gerçek vardır: O da şudur:
O kusursuz meleği eksiksiz anlatabilecek bir şiiri, ne bizden öncekiler yazabildi, ne biz yazabiliyoruz, ne de bizden sonrakiler yazabilecekler... Bu gerçeği hepimiz biliyoruz. Bu gerçeği bile bile, bu kutsal konu için eline kalem alan her kardeşimi tebrik ediyor sonsuz başarılar dileklerim ile o kalemi elinize almanızı ve bu şiirin yazılmasını sağlayan annenizin (inşallah şu an hayatta ise) mübarek ellerinden sevgi ve saygı ile öpüyorum.
Hakk'ın rahmetine kavuşan annelerimizin elini ise şu anda bizim yerimize zaten melekler öpüyor.
Öncelikle böyle kutsal bir konuya ilgi çekmek için şiir yarışması düzenlediği için: http://www.antoloji.com sitemize ve Ümraniye Belediyesi Başkanlığına teşekkür ediyor ve şükranlarımı sunuyorum. Bu organizasyona emeği geçen bütün kardeşlerime teşekkür ediyorum.
Benim gönlümdeki duygu: Anneler üzerine yazılmış her şiir zaten birinciliği daha yazılırken kazanmış bir şiirdir.
Bu yarışmada görev alan jüri üyelerine başarılar diliyorum.
Ben bu organizasyondan, http://www.antoloji.com'un alnının akı ile çıkacağına, Jürideki sayın üyelerin bu konuda en titiz bir şekilde görev yapacakları inancını taşıyorum.
Birkaç konudaki düşüncelerimi belirttikten sonra bu şiiriniz için yorumum:
ANNE konusunda yazılan her şiir daha yazılırken birinciliği hakketmiştir.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bir şiir olmuş. Başarılarınız daim olsun.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum..
İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
yüreğinize sağlık efendim
saygılar
şebnemörs
Yüreğimdeki bu hasret,
Ya sonunda seni rüyama getirecek
en yalın haliyle böyle bir hayata mecbur mahkum
edilmiş bir yüreğin hayata özlem pencerinden yakarışları.
duydum sesini ve çığlıklarını burdayım sevgili Fatma hanım.şiir gözün açık.
kalemin daim olsun güzel insan.
saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (3)