Karanlık zindanlarda, ışığa hasret bir çift gözüm ben.
Yıllardır eriyor gözlerimin feri,
Nefti labirentlerde dolaşırken bir âmâ gibi.
Bir küçük umut kıvılcımı
Yakardı tüm tutuşmaya hasret kalpleri.
Beklenen ışık… Aydınlık, gelecek,
Ve savaşacak tüm kasvetlerle.
Kader, kedere adarken adaklarını,
İlkel tapınaklarda tanrılara sunulurken ışık…
Sen benim yolumu aydınlatan
Kutsal sevgi halesi oldun.
Çekip çıkardın beni unutulmuşluğun içinden.
Kendimi değil, kayıp adımı buldum yanında.
Gülüşünle yok oldu kara matemler.
Titredi ışık, eridi sonsuzluğun içinde,
Bir mum ışığı masalsılığında.
Kaybolduk, ürkek ve mahcup,
Bir aşkın en derininde…
Mesut Yüksel
Kayıt Tarihi : 6.12.2025 23:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!