Beklenen Şiiri - Cuma Kaya

yüzündeki sakal kirli
gözaltlarında torbalar
hayatının ne zor geçtiğini
anlatıyordu anlındaki buruşuklar

her akşam saat beş otuzda
asırlık o çınarın altında
sardığı sigarasının efkarlı dumanında
denizin uzak ufkuna dalıp giderdi

neyi beklerdi kimi beklerdi
gelecek,hep gelecek derdi
söz vermişti elbette gelecekti
o,gelene kadar bekleyecekti

birden ,aniden gülümsedi
biliyordum geldin işte dedi
koşarken takıldı düşüverdi
sonsuzluğa yol alan gemiye oda bindi
suratındaki hiç tatmadığı
bir mutluluk ifadesiydi

beklediği kimdi?
azrail mi?
yoksa,yıllar öncesinden
söz aldığı sevgilisi miydi?