Gün bitip siyahlara bürünmüştür gece..bir sen kalmışsındır karanlık sessizliğin içinde.bir de hüzünlerin yanıbaşında...hasret özlem sarmıştır seni..o anda sende yoksundur artık..sen sende değilsindir.Çok uzaklara düşer yüreğin..gurbete bir yakınının yanına ya da bir zamanlar gördüğün konuştuğun ama şimdi hayatta olmayan canların gelir aklına..birden boşalır gözyaşların yanaklarından süzülür,ama öyle derindir ki hasretin özlemin, farkına bile varmazsın gözyaşlarının...çünkü kalbin ağlamaktadır...Gündüzler avutur insanı..şehrin gürültüsü,insan sesleri,kuş sesleri..Ne varsa gecelerde gizlidir..aynı ağrıların sancıların en şiddetlisi nasıl gecelerde gösterirse kendini,hüzünler acılarda geceleri bekler hücrelerimize yayılmak için..ne kadar özlem ne kadar acı varsa toplanır gelirler şu küçücük yüreğimize...
Bir de aşk acısı varsa yüreğide tuz biberi olur,dokunmasınlar sana o zaman sokulmasın hiç kimse yanına..teselli etmesinler tek söz söylemesinler..kırarsın elinde olmadan tüm dostlarını,çünkü kaldıramazsın yaralıdır yüreğin..kurşun yemiştir yıklılmıştır sevdadan aşktan yana...tüm güzel duyguları yitirmiştir...güvenemez inanamazsın kimselere...kendi dünyana çekilmiş,kendi içine kapanmış yanlızlığı seçmişsindir...
Bir zamanlar senin olan..her şeyini paylaştığın,deli gibi sevdiğin bir elmanın iki yarısı gibiyken,senden kopmuş bir yarını giderken alıp götürmüşse,seni yarım bırakmışsa bu ayrılık ölümün ikiz kardeşidir...hatta ondan da bin beterdir! ! .bilirsin ki ölenler geri dönmeyecekler..umutla beklemezsin bir gün giden dönecek diye...sadece özlersin ağlarsın gariplenirsin...
Fakat senden ayrılıp gidenin,senden başka bir yerlerde başka birinin yanında olduğunu yaşadığını bilirsin..bile bile kabullenemezsin! ! hep yaradır içinde...unutamazsın kalbine söz geçiremezsin...Ve bütün bu düşünceler seni alır sürükler oradan oraya..çok uzaklara..yorgun düşersin gecenin karanlığına yenilirsin..gözkapaklarına çöker bir ağırlık ve hüzünlerinle dalarsın uykuya...
Ertesi gün..Şehrin gürültüsüyle,insan ve kuş sesleriyle açarsın gözlerini yeni bir güne daha..yeniden başlar korkuların..hiç istemezsin gelmesini gecenin ve hüzünlerin seni kuşatacağı o saatlerin...
Hayat ne garip değil mi? Ama yaşamak yine de güzel...beklersin bir gün mutluluğun,aşkın,sevginin kapını çalıp seni yeniden hayata bağlamasını...
Bekle beklemelisin..hayata ve yaşama pes etmemelisin! ! Hayat her şeye rağmen yaşamaya değer...hayat sevince sevilince güzel...Bekle beklemelisin hüzünlerin acıların bu dinmeyen sancıların bir gün biteceğini,mutluluğun bir gün avuçlarına bırakılacağı günü beklemelisin...Pes etmek yok bunu öğrenmelisin ve beklemelisin.......
Sezen CaglarKayıt Tarihi : 21.7.2008 08:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!