Beklemekten yoruldum Şiiri - Sabri Polat

Karanlıkta seni sevmekten
Yoruldum, çok yoruldum
Al yazmalım bahar yüzlüm
Güneş görecek mi yüzüm
Gözlerim kamaştı ...seni
Seni özledim, durdum
Ne zaman gelir bu aydınlık
Yıkılır mı siyah yerine gelir mi beyazlık
Beyaz gelinlikler içinde seni
Seni görür mü? Kaçanın ardından
Ağlamaktan, yoruldum
Güneş pencereme doğsun
Yeter, yetmedi mi bu ayrılık
Dolunayda ağlayan çocuk
Yaralı kurt, yaralı aslan
Kavgalarda; tek başına kahraman
Yalnız kaldığında ürkek bir kedi
Seni sevdiğinde süt içmiş bir kedi
Kalbim seni seçti, kötü mü etti
Deniz yıldızı denizlerin fatihi
Kalbimi fetihlesin durmasın artık
Delice gelir üstüme İstanbul
Boğazın serin sularında boğulmaktansa
Senin gözlerinde boğulmayı yeğlerim
Yoruldum artık, umrumda değil sensiz
Olan zenginlik...
Seni inan canımdan daha çok düşündüm
Seni, ah seni beklemekten, çok yoruldum