Beklemekten Yorulanların Tren Garı

Aydınlık olur gece ve günler karanlık,
Çünkü benim evrenimde her şey bambaşka…
Beklemekten yorulanların tren garı burası…
Gece- gündüz hep hüzünlü bir bekleyiş,
Ve sonsuz çığlıkları geçip giden anıların…
Çünkü yoksun ve artık yokluğun acıtmıyor bile…
Gardaki yolcular artık iyi tanıyor beni,
Oysa hepimizin yüzünde asılı durur aydınlık birer maske,
Gizler daima yalnızlıkları, kırgınlıkları…
Beklemekten yorulanların tren garı burası,
Günler geceler hep yorgun,umarsız geçip gider.
Burada yoktur fırtınalı aşklar, mutlu anılar,
Burada sadece kendi olmaktan yorulanlar yaşar.
Burası beklemekten yorulanların tren garı…
Çünkü yoksun ve yokluğun artık acıtmıyor bile…