Bulutlar küsmüş güneşe geçit vermiyor bugün
Unutturmak istercesine pamuk rengi görüntüsünü
Şimdi kaplamış her yeri baştan başa derin bir hüzün
Görmek mümkün değil tabiatın o muhteşem örtüsünü
Hava ağır, kurşuni, hiç olmadığı kadar kasvetli
Sevgili lal olmuş, dinlemiyor, söylediklerime sağır
Ne olur gör yüreğimi, bak ne kadar şefkatli
Duyarsız olma ne olur sevmesem çekilmez bu kahır
Rüzgâr hızını kesmiyor, deniz hep dalgalı
Gözlerim yolunu bekliyor aklım firarda
Benim günlerim uzun değil, belki sayılı
Hasret dayanılmaz oluyor bunca efkâra
Açsın artık hava, güneş, gonca güller
Uçurduğum güvercinler haber getirsin bana
Ruhum yanar, tutuşur bu günleri özler
Bak mızrak sığmıyor artık hiçbir çuvala
Bekliyorum, baharın gelişi gibi bana döneceğin günü
Biliyorum ayrılık kadar beklemek de sevdaya dâhil
Bunca özlem içimde kor alev olmuş, unutturmuyor dünü
Kara duvarlar, çökmüş tavanlar, loş odalar hasretine delil
Deldi yine içimi gözlerin, gidişin değil aklımdadır gülüşün
Bu kadar sevilir mi diyorlar bana, bilmiyorlar sensizliğin sesini
Ben ıstıraplar içerisindeyim gittiğin ve gemileri yaktığın o gün
Kolay değil ki yeni bir güne uyanmak, görmeden seni, duymadan sesini
Levent Kürkçüoğlu
Kayıt Tarihi : 25.9.2025 15:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!