Beklemek Şiiri - Sores Welat Demir

BEKLEMEK

Bir yerde okumuştum
Ünlü belkide ünsüz bir yazardı kimbilir
Beklemek ve bekletilmek üzerine
Beklemek Umut diyordu ne güzel.

Düşünüyorum da
Ne tuhaftır hayat;
Nefes, nefes
Saniye, saniye
Günler günleri kovalar
Seneler seneleri
Bir hayat öyle geçip gider.

Hep bir şeyleri bekleriz,
Küçükken büyümeyi mesela
Aşıkken kavuşmayı
Açken doymayı
Doğmayı, iyileşmeyi, ölümü bile

Acıların dinmesini bekleriz,
Küskünlüklerin bitmesini
Savaşların sonlanmasını
Üzüntülerin gitmesini
Bir parça sevgiye aç insan
Biraz saygı biraz hoşgörü
Bir avuç merhamet belkide.

Durakta dolmuşu bekleriz,
Okulun bitmesini
Bir an önce iş hayatına başlamayı
Askerlik bitsin tezkere gelsin
Duvarda kolda saatlere bakar bakar bekleriz

Ya hiç beklettiklerimizi bilir miyiz
İstemeden kırdıklarımızı
Bilmeden kaybettiklerimizi
Görmeden gelip geçen fırsatları

İkisinden biri olmak gerek
Beklemek umut etmekse
Bekletilmek durmak
Ya ikisinin ortası nedir?

Demem o ki;
Beklemekten korkmayın
Yani umut etmekten,
Bekletilen olun ama bekleten olmayın
Çünkü bir anlık rüya gibidir hayat,
Geç kalmayın…

(SWD - Sores Welat Demir
Kitap: Sonsuzluk - Umut)