Korkunç şeyler düşünüyorduk.
Şehrin tüm polislerine bonibon dağıtmak gibi Tehlikeli fikirlerimiz vardı.
Sevmediğimiz
Hayvanlara bile sevdiğimiz
İnsanlardan daha çok ihtimam gösteriyorduk Fonksiyonel bir manyaklıkla…
Öyle büyümüş ki içimizdeki yalnızlık; sevilmeyi beklerken, beklemeyi sevmişiz....
Kayıt Tarihi : 26.4.2018 00:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!