kırmızı bir karanfil gözlerimde
yitik bir zaman kavrulurken bileklerimde
yıldırımlar düşmüş, kahrolmuştu akrebim
üzgünüm sevgilim,
sen değildin beklediğim...
çocukluğum geçti ellerimden
sonra ipe dizilmiş güneşte kuruması için hatıralar
sonra sen, sonra ben
ikili savruk yıllar, öylesine geçerken
-gerçekten- hiç sıkılmamıştım kendimden
niyet önemliydi annemden öğrendiğim
ve inan bana sevgilim, iyiydi niyetim
ama
sen değildin beklediğim
ben yalnız kalbimin susmasını bekledim
inan, iyiydi niyetim
sustu... ve gittim...
Kayıt Tarihi : 10.2.2010 16:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!