Kimsesiz tren garı, zaman geç.
O gün daha bir soğuk oturaklar.
Hiç kimsenin geçmediği raylarda,
Beklemek çok zor…
Bu ilk değil biliyorum
Ve ilk defa donmuyor ellerim
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta