Bekledim Seni! Şiiri - Seyfet Bozçalı

Ocak-şubat ayının en kuru ayazında,
Ateş alan yüreğim söner diye bekledim.
Dilim hep duadaydı gözümse yollarında,
Gerçekten pişman olup döner diye bekledim...

Evin dört duvarında hayalinin ölçüsü,
Haram oldu gözüme inan gece uykusu.
İçimi kemiriyor, dönmeyecek korkusu.
Çırpınan şu yüreğim diner diye bekledim.

İçimde yangın oldu ayrılık ıstırabı,
Kökünden yakalasam mutluluğu ferahı.
Kimler beddua etti kimlerin tuttu ahı,
Sönen bu aşk ateşi yanar diye bekledim..

Sendeki ne inatmış ne amansız gururmuş.
Kimler aklına girdi kimler yalan savurmuş,
Sen yokken hayatımda sanki saatler durmuş.
Zamanla kibirini yener diye bekledim.