Bekirli'de Yok Gayrı Şiiri - Yaşar Cerit

Güzeldi hep nazlıydı,
Bekirli’de açan papatyalar,
Yalın ayakla koştuğum,
O çocuksu yıllar.
Rüyalarıma girer oldu,
Burnuma tüter oldu;
Boruk Döne’nin pişirdiği bazlamalar.
Aman aman of aman,
Bu köye bağlantım var taman,
Aklıma düşer oldu bir zaman…

Köyümüzde sabahları,
İbibik kuşları öterdi,
Çingillere sütler sağılırdı,
Dağıtılırdı gurban herkese yeterdi.
Hasibe hatuna yapılan konaktan,
Vıcır vıcır sesler yükselirdi,
Şimdilerde viraneye dönmüş.
Aman aman of aman,
Bu köye bağlantım var taman,
Aklıma düşer oldu bir zaman…

Azığını koşarak götürdüğüm,
Ufak tefek şoför Veli,
Dükkanında gazozlar içtiğim,
Gıllen Ali,
Sohbetine doyulmayan,
Zekeriya emmi,
Toprak olmuşlar yok gayrı.
Aman aman of aman,
Bu köye bağlantım var taman,
Aklıma düşer oldu bir zaman…

Kırmızı otobüslü Efendi dayısı,
Sarı minibüslü Ali Paşası,
Ceritlerin Apo Mehmet’i,
Çıplak Osman’ın horantası,
Tere Mehmet’i bebek Alası,
Toprak olmuşlar yok gayrı.
Aman aman of aman,
Bu köye bağlantım var taman,
Aklıma düşer oldu bir zaman…

Kuzuları meleşirdi ağılında,
Kangalları yatışırdı kapısında,
Seyis Murat’ı atı da nanayı,
Çardağında otururdu Nuru dayı.
Toprak olmuşlar yok gayrı.
Aman aman of aman,
Bu köye bağlantım var taman,
Aklıma düşer oldu bir zaman…

Beli kuşaklı ebem Hürü,
Başı fesli Selver bibi,
Şalvar diken topal Dudu,
Suna gibi Hülya halam,
Beni doğuran güzel anam,
Aslan gibiydi dedem babam,
Toprak olmuşlar yok gayrı.
Aman aman of aman,
Bu köye bağlantım var taman,
Aklıma düşer oldu bir zaman…