Çocukluğumun yılları
Gelir bazen aklıma
Özlemle burkulurum.
Mazinin dönemeçlerinde dolanır dururum
Boğazıma bir şeyler düğümlenir
Kendimde kaybolurum.
ÇOCUK
Bu günlerin tadını çıkarmaya bak çocuk
Büyüyünce seksek oynayamayacaksın
Ne birdirbir ne de körebe.
Ne bu gökyüzünün rengini, ne kendini
DAVA ADAMLIĞI
O kendi hayatını yaşamadı
Yaşadığı başkalarının hayatıydı.
Hep kendinden verdi verirken
Alırken hiç kendinden başlamadı
ANT
İnançla yürüyoruz, yorulmaz hiç dizimiz
Şehitlerim geçerken, kan ağlıyor gözümüz
Her kaybımız bir cihan, yürektedir sızımız
Yemindir ’’Ezan dinmez, bayrak inmez’’ sözümüz
BİR CAN BİR SOHBET
Dedim, ilin nere? Dedi ki Muş’tur
Dedim, nasıl bir yer? Dedi ki hoştur
Dedim, yolu nasıl? Dedi yokuştur
İçini çekerek boynunu büktü
NE HALLER OLDU
Vefa arıyorum: Nerede? Diye
Rüşvetin adını koyduk hediye
Manevi sermaye, yüklü kediye
Kardeş söyle bize ne haller oldu?
BİR MADEN OCAĞI KAZASI
Yıl 2010…!
Bu kaçıncı közleşmesi hasret dolu yüreklerin
Sanki güneş, ufka bir başka ağıyor!
Bu yılın 17 Mayısında, yağmur bir başka yağıyor…!
FİKRİ SABİT
Mikroskobu gözlük yapsan gözüne
Hakikati hep haykırsan yüzüne
Değer vermez başkasının sözüne
Dediğim dedik der çaldığım düdük
GÜLEBİLMEK
Gülmek;
Pazarda satılsaydı;
En son müşterisi ben olmak isterdim
Zira gülerek aldatıldı hep insanlar:



-
Sakin Karakaş
Tüm YorumlarBekir tebrik ederim. Şiirlerini çok güzel. Kaleminize, yüreğinize sağlık.