Bekir Emmi Şiiri - Mehmet Küçükosmanoğlu

...............BEKİR EMMİ...............

Bekir emmi sen dünyaya geleli
Altmış dokuz yetmiş yıl olmadı mı
Sen çocukken o dağlar ve tepeler
Hele bak şu anda yol olmadı mı

Birer birer göçtü göçmen kuşları
Çok özledim aklı selim başları
Bunca sene gözlerinin yaşları
Damlaya damlaya sel olmadı mı

Bekir emmi yaprak döndü sarıya
Domuzlar akşamdan girdi darıya
Şekerleri vere vere arıya
Glikozlar bile bal olmadı mı

Beygirin boynundan boşandı yular
O günden bu güne kesildi sular
Hısım akrabalar konu komşular
Hırlaşa hırlaşa el olmadı mı

Adına hasretiz yağmurun karın
Çiçek bile açmaz bu sene narın
Terbiyeli deyip kız sandıkların
Fuhuş yapa yapa dul olmadı mı

Dost dostu tartarken bozuk tartıda
Kabahat arama uçan martıda
Osmaniye ili doksan altı da
Adana'dan çıkıp il olmadı mı

Ağaçlar kesildi edildi seyir
Çok şeyler anlattı yazdığım şiir
Sıcaklardan yanan bu kadar şehir
Ağaçsız kalınca çöl olmadı mı

Okursan her şeyi anlatır kuran
Haksızsam döv beni yalansam karan
Gönülleri kıran kalpleri kıran
Kemiği olmayan dil olmadı mı

Bekarlar evliler yetimler dullar
Değişince meyve vermiyor dallar
Makamlar mevkiler paralar pullar
Vadeler dolunca kül olmadı mı

Namert ocağında kaynarsa kazan
Her zaman haykırır şairle ozan
Devranı döndüren insanı bozan
Allah için söyle pul olmadı mı

Karaoğlan çıkar aramaz ünde
İnsanlık kalmamış bu kara günde
Böyle bir düzende gözler önünde
Kul olan kullara kul olmadı mı

KARAOĞLAN
Mehmet Küçükosmanoğlu
11.06.2025