Malumun olsun gözümde kaldın yâr
Gönlümde yara içimde ukde kaldın
Sen dahi kimse bilmezken
Habersizce sevdim seni
Her kulağın çınladığında
Ben sessizce seni andım
Hava ayaz
Camı kırık penceremden içeriye doluyor soğuk
Soğuk ama
Sensizlik kadar değil bu soğuk
İçim üşüyorken sensiz
Ay ışığına takılı kaldı gözlerim
Karşılıksız sevmenin
Avaz avaz susmanın
Ölürcesine çekilen hasretin
Satırlara dökülmüş haliydi yazdıklarım
Yamalı heybemdeki kelimelerin
Tarif edemediği bir yalnızlığın
Tel olayım mızrabına
Gönlünün bağlamasında
Dokunduğunda titresin
Sevdana türkülensin yüreğim
Bilmesin notamı senden başkası
Kimse işitmesin sözlerimi
Acısı çok olanın gülüşü güzel olurmuş derler
Acıyı bal eylemiş yüreğim
Ondandır böyle sevdaya dair gülüşlerim
Bir serçenin kanadında asılıydı
Umutlarım hayallerim
Gökyüzünden yeryüzüne düşen
Şöyle baksan
Duvarda asılı duran takvimden
Bir yaprak daha eksilmişti sadece
Oysa son nefese doğru
Hızlıca koşarken ihtiyarlamış yüreğim
Bir nefes soluklanası gönül limanından uzakta
Şiir de olmasa hani
İnsan kiminle dertleşir
Kime döker içini satır satır
Ve en zoru da
Seni anlatmak beyaz sayfalara
Sevgiden mi özlemden mi hasretten mi bahsetmeli
Zamansız ektin sevgi tohumlarını içime
Yüreğimin hasat zamanı değil
Dalıyorum uzaklara
Varmışsın oradaymışsın benimmişsin gibi
Şimdi gitmelerin zamanı değil
Gözlerimde hayaller uçsuz bucaksız sahra gibi
Seni seviyorum kadın
Giydiğin çorabı okuduğun kitabı
Başını koyduğun yastığa sinen kokunu
Yürüdüğün yolu kokladığın çiçeği
Simit attığın martıları seviyorum
Sırf sen seviyorsun diye
Her gün biraz daha artıyor iç çekişlerim
Dalıp dalıp gidişlerim
Sığmıyor yüreğim hiçbir yere
Daralıyor gün geçtikçe
Serimde serseri düşünceler
Alıp başımı gidesim var taa ötelere



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!