Bekir Ayral Şiirleri - Şair Bekir Ayral

İstesem de gidemem,
Buradan çok uzaklara.
Her şey bağlamış beni,
Ne yapsam da boşuna.

Oysa,

Ben,
Gülen bir insanım.

Gözlerim gülümser
Tüm insanlara.

Ansızın,
Çıkıp, geldin,
Ondokuz yıl önce,
Ararmıza.

Beyaz bir tavşana benzerdin,

Param yok ki, pulum yok ki;
Yerim yok ki, yurdum yok ki;
Yarim yok ki, dostum yok ki;
Ben nasıl biriyim?

Bir çöl çiçeği
Nasıl yalnızsa,
Milyarlarca
Kum tanesi arasında.

Ben de

Geceleri yatarken,
En son seni öpüp, sevmek.

Sabahları uyanınca,
İlk seni görmek.

Seni görmeden evel,
Güne başlarsam eğer,
Her şey terse dönüyor,
Nasıl anlatsam bilemem.

Gün akşamdan başlayıp,

Çıktım Sivridağ’a,
Baktım aşağıya.
Tekir,
Bir yanda,
Bürücek,
Bir yanda.

Ölüyorum desem,
Kim gelir yanıma?
Kim tutar ellerimi?
Kim bir yudum su verir,
Dudaklarıma?
Kim bir dua okur,

Dün gece sokaklarda,
Yine dolaştım.

Yapayalnız,
Tek başıma,
Hasret dolu.